facade

Project title: Paradox house
Location: Paiania, Athens
Architecture: Klab Architecture - Konstantinos Labrinopoulos
Design team: Enrique Ramírez, Veronika Vasileiou, Nikos Venianakis, Mark Chapman, Elena Skorda
Design period: 2009-2011
Construction period: 2011-2013
Photographer: Panos Kokkinias

A house of 250m2 for a young family in an almost rural area part of Athens Paiania, was designed in a plot of 500m2. As the first house that was going to be built in this new suburb, but not the last we had to consider future developments but start from an almost white paper. Nevertheless due to crisis new developments are not due to appear any time soon.
We figure that we should try to design walls in the ground floor in such way that would allow light and views to penetrate the house and enclose the house from the outside creating angles that would protect the house from the north cold wind and allow light enter from east, west and south. Placing the house was after considering different options for future developments in the adjacent plots. The flexibility in our plan follows the principles of the stone vernacular Greek architecture, but differentiates itself in the ways of the lightness that we propose. It is a fight between lightness, void, transparency and volume.
To these external walls that were made by exposed concrete we added three volumes that created the light wells and the structural support for the house. They became empty volumes that ended up at the roof as light chimneys. The void becomes the structure.
Ground floor is connected with the garden through the openings and becomes the center of the life of the family. Interior and exterior are connected as window frames vanished inside wall cavities. As being outside the city the relation of the house with the garden became very important and the design tried to create different qualities for different times of the day and for different seasons on the outside space.

The layout of the three white cubes creates a small village inside the house. Each cube was designed as the “home” of the different members of the family. This is the private part of the house while the ground floor is the “public”. The three cubes are almost hanged from the ceiling as double height voids separate them make the house feel larger than it is and creating internal views and facades. The three cubes are connected with corridors- bridges- standing points. Small or larger balconies being part of the cubes or cantilevered by them creating an organic like façade which follows graphically the plan of the house.
The house itself stands out form the rural landscape. It is the first house of a new suburb to be.

Τίτλος έργου: paradox house
Θέση: Παιανία, Αθήνα
Κύριοι αρχιτέκτονες: Klab Architecture - Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος
Design team: Enrique Ramírez, Βερόνικα Βασιλείου, Mark Chapman, Νίκος Βενιανάκης,
Πελάτης: Ιδιώτης
Xρονολογία μελέτης: 2010
Xρονολογία κατασκευής: 2011-2013
Φωτογραφίες: Πάνος Κοκκινιάς

1. κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με την κοινή λογική, που περιέχει αντίφαση
2. πρόβλημα λογικής που ενώ είναι φανερά λάθος στηρίζεται λογικά


ο όρος "παράδοξο" χαρακτηρίζει κάθε ιδέα αντίθετη προς τις εκάστοτε κρατούσες αντιλήψεις ή τη κοινή λογική, που όμως ενδεχομένως να περιέχει ως κεντρική έννοια κάποια ορθότητα ή και αλήθεια που δύσκολα όμως γίνεται νοητή από μέτριο νου.


H κατοικία “paradox house” είναι 300m2 και βρίσκεται στην Παιανία σε μια ημιαγροτική περιοχή που πρόσφατα εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης. Σχεδιάστηκε σε τρία επίπεδα για μια νέα οικογένεια τριών ατόμων. Το ισόγειο που αποτελείται από τους κοινόχρηστους χώρους καθιστικό, τραπεζαρία, κουζίνα w.c περιβάλλεται από τον κήπο που χωρίζεται σε στεγασμένους και μη χώρους. Στον όροφο βρίσκονται τα υπνοδωμάτια με τα μπάνια τους, ενώ το υπόγειο αποτελείται από μία θέση σταθμευσης, αποθηκευτικούς χώρους, playroom, ξενώνα, γραφείο και laundry.

Καθώς ήταν το πρώτο κτίριο μιας νέας γειτονιάς κύριο μέλημά μας ήταν η τοποθέτηση του κτιρίου στο οικόπεδο με τέτοιο τρόπο ώστε όσο το δυνατόν να προβλέπονται τα μελλοντικά κτίρια στα διπλανά οικόπεδα. Το οικόπεδο στην νέα πολεοδόμηση είναι γωνιακό, αντικριστά με ένα χώρο πρασίνου. Η ύπαρξη του ανοικτού χώρου στο βορρά επηρέασε το σχεδιασμό καθώς μας ενδιέφερε η θέα στο χώρο αυτό χωρίς να θέλουμε μεγάλα ανοίγματα στο βορεινό προσανατολισμό.
Κάπως έτσι μας πρόεκυψε η ιδέα του παραδόξου.

Το πρώτο παράδοξο είναι ότι η κατοικία σχεδιάστηκε για ένα ημιαστικό περιβάλλον χωρίς αυτό να υπάρχει. Τουναντίον υπήρχε και υπάρχει ένα τοπίο της Αττικής γης με αμπέλια και ελιές. Η ένταξη της κατοικίας στο περιβάλλον μας απασχόλησε χωρίς όμως να έχουμε τα στοιχεία που θέλαμε. Η πρώτη ιδέα ήταν μια ελεύθερη κάτοψη που θα ακολουθούσε τις προτεραιότητες που θέσαμε. Κι αυτές ήταν η επιδίωξη της ιδιωτικότητας χωρίς να χάσουμε σε θέα και ηλιασμό, η διάχυση του υπαίθριου χώρου μέσα στο κτίριο δημιουργώντας υπαίθριους και στεγασμένους χώρους σε κάθε προσανατολισμό ώστε να βιώνεται ο χώρος παράλληλα με τον εξωτερικό του χώρο.

Σχεδιάσαμε την κατοικία σε μια άλλη εποχή από τη σημερινή. Η δραστική αλλαγή των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών που δημιούργησε η κρίση διαφοροποίησε την εποχή προ κρίσης με αυτήν του σήμερα με ραγδαίο τρόπο.

Παραδόξως όμως οι ανάγκες της οικογένειας, τα θέλω της και η αισθητική της δεν άλλαξαν. Το σπίτι κατοικείται, βιώνεται και υπάρχει σαν κύρια κατοικία, αλλά και σαν εξοχικό.

Σχεδιάσαμε την κατοικία βασισμένοι σε μια πισίνα που εισχωρούσε στο σπίτι και έπαιζε κύριο ρόλο τόσο στον κήπο όσο και στο ίδιο το σπίτι. Παράδοξο καθώς η πισίνα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, αλλά η απουσία της δεν φαίνεται.

Σχεδιάσαμε από μέσα προς τα έξω, αλλά και από κάτω προς τα πάνω. Τέλος ο γραφικός σχεδιασμός των κατόψεων δημιούργησε τις όψεις.
Η κατοικία είναι πολλές ιδέες μαζί. Ένας τοίχος απο εμφανές σκυρόδεμα στο ισόγειο στηρίζει τρεις κύβους που προσδιορίζουν τα «νησιά» δωμάτια των χρηστών. Στο ισόγειο η ζωή είναι σχεδόν ανοικτή , ημιυπαίθρια καθώς το κυρίως κούφωμα του καθιστικού εξαφανίζεται στην κοιλότητα του τοίχου, ενώ ο ύπνος είναι ιδιωτικός πιο κλειστός.
Ο όγκος είναι σχεδόν ενιαίος διώροφος εσωτερικά ενώ διακόπτεται από τα δωμάτια που σαν κύβοι στερεωμένοι ή προβαλλόμενοι ενώνονται με γέφυρες. Οι εσωτερικές όψεις είναι όσο σημαντικές και οι εξωτερικές και κάθε σημείο του σπιτιού προβάλλει μέσα από όγκους και φυσικό φως.
Το κτίριο στηρίζεται σε τρία πηγάδια φωτός φωτιζόμενο εσωτερικά κατακόρυφα όσο και οριζόντια. Παράδοξο το φως φαίνεται να στηρίζει το σπίτι.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται ακολουθούν την σχεδιαστική λογική που αναλύθηκε.Στις όψεις που προβάλλονται στον όροφο χρησιμοποιείται λευκός σοβάς,ενώ ο πυρήνας και το σύνολο του ισογείου από εμφανές σκυρόδεμα.